Luxe boten industrie in de Filippijnen
De Filippijnen zijn vele eeuwen bezet geweest door westerse mogendheden. De naam van het land zelf is afgeleid van de naam van koning Filips II van Spanje, die het land in de 16e eeuw bezette. De Spaanse bezetting van de Filippijnen was gelukkig geen erg bloedige aangelegenheid, vooral omdat de inboorlingen vreedzame mensen waren en niet echt verzet boden. De Spanjaarden heersten meer dan 300 jaar over de Filipijnen. Daarna verklaarde Groot-Brittannië de oorlog aan Spanje en zij gebruikten hun leger om de Filippijnen in 1762 te bezetten. De Spanjaarden vochten terug, versloegen de Britse troepen en herbezetten de Filippijnen in 1764. In 1898 brak de Amerikaans-Spaanse oorlog uit op de Filippijnen en het Amerikaanse leger versloeg de Spanjaarden. De Amerikanen besloten in de Filippijnen te blijven uit angst dat Duitsland zou proberen het land te bezetten. Amerikaanse politici beweerden ook dat de lokale bevolking niet in staat was zichzelf te besturen en “beschaafd” moest worden. In 1899 brak een oorlog uit tussen de Amerikanen en de inheemse Filippino’s die hun vrijheid wilden. Meer dan 200.000 mensen kwamen om door de oorlog, ziekte en honger. Tijdens WO II namen de Japanners de Filippijnen over. Na veel geweld en ontelbare doden versloegen de Amerikanen de Japanners en verleenden in juli 1946 onafhankelijkheid aan het land.
In de jaren na de onafhankelijkheid werden de Filippijnen geconfronteerd met problemen als armoede en corruptie. De ongelijkheid als gevolg van corruptie bij de overheid leidde tot opstanden en onenigheid in het land. In de jaren zeventig gingen de Filippijnen gebukt onder de staat van beleg en de dictatuur van Ferdinand Marcos, die de bevolking bleef onderdrukken en de ongelijkheid in de hand werkte. In 1986 werd een nieuwe president, Corazon Aquino, democratisch verkozen nadat de bevolking de straat op was gegaan en de regering omver had geworpen. Helaas waren er in de volgende jaren veel natuurrampen en politieke machtsstrijd die het land geen goed deden.
In 1992 werd een nieuwe president, Fidel Ramos, gekozen. Ramos concentreerde zich op het verbeteren van de infrastructuur van het land. De verbeterde energievoorziening en de privatisering van de industrie waren het begin van een aanzienlijke economische groei in het land. Helaas bleven de Filippijnen en hun bevolking het slachtoffer van corruptie en politieke machtsstrijd, wat resulteerde in wijdverbreide armoede.
De aandelenmarkt van de Filipijnen, die in 1925 werd geopend, is sinds de jaren negentig gestaag gegroeid, met uitzondering van de grote economische crises van 1997 en meer recent, 2008. De globalisering van de Filipijnse economie staat nog in de kinderschoenen, maar het land kent een snelle groei van het bedrijfsleven en de stedelijke ontwikkeling. Het is een van de landen in Azië die nog maar net hun volledige potentieel beginnen te bereiken.
De Filippijnen heeft een hogere alfabetiseringsgraad dan zijn buurlanden Maleisië, Indonesië, Thailand en Vietnam. Een groot aantal mensen in de Filippijnen spreekt ook Engels, en dit maakt communicatie en internationaal zakendoen in het land veel gemakkelijker dan in veel andere Aziatische landen. De Filippijnen zijn een van de wereldleiders op het gebied van outsourcing en zijn India in 2008 voorbijgestreefd in de callcenter-sector. Dit heeft de werkgelegenheid en de omvang van de jonge middenklasse in de Filipijnen sterk doen toenemen. De mensen in de Filippijnen zijn goed opgeleid en de meerderheid van de stedelijke bevolking spreekt zeer goed Engels. Dit heeft het voor de Filippijnen gemakkelijk gemaakt om een van de grootste uitbestede zakencentra ter wereld te worden.
Varen is een noodzaak op de Filippijnen. Er zijn meer dan 7000 eilanden in het land, waardoor het noodzakelijk is voor mensen om zich te verplaatsen met behulp van boten. Er zijn veel lokale botenbouwers in de Filippijnen die kleine zeil- en motorboten bouwen. Veel mensen bouwen hun eigen houten boten voor woon-werkverkeer en het vervoer van goederen. Met zoveel eilanden en veel diepzeehavens zijn de Filippijnen een ideale plaats voor scheepsbouw en -reparatie. De Filippijnen is de vierde grootste scheepsbouwnatie ter wereld. Het is gemakkelijk om geschoolde arbeidskrachten te vinden in de botensector op de Filippijnen, en veel Filippino’s zijn over de hele wereld werkzaam in de botenindustrie.
De pleziervaart in de Filippijnen is niet goed ontwikkeld, ondanks de prachtige geografische ligging van het land. De eerste jachtclub, de Manila Yacht Club, werd in 1947 geopend. Deze club heeft ongeveer 200 aanlegplaatsen voor boten. Een andere grote jachtclub is de Subic Bay Yacht Club met 150 ligplaatsen, die op ongeveer 100 km van Manilla ligt. Er zijn nog minstens 10 kleinere jachtclubs en jachthavens die aanlegplaatsen bieden in het land. Sommige zijn klein met niet meer dan 30 ligplaatsen maar bieden redelijke diensten aan, terwijl andere jachtclubs en jachthavens worden genoemd ondanks het feit dat ze helemaal geen diensten aanbieden. Zeilwedstrijden zijn heel gewoon in de jachtclubs van de Filippijnen, en mensen uit heel Azië nemen deel aan de regelmatige evenementen die er plaatsvinden.
Zoals in zoveel andere landen is de hoge belasting op plezierjachten